- ز پای اندرافتادن (کَ دَ)
از پای درآمدن. ناتوان شدن. کنایه از زبون گشتن. و رجوع به از پای اندرافتادن شود
معنی ز پای اندرافتادن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لُ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
زبون شده. عاجزگشته. از پای درآمده، در اثر رنج بیماری، پیری و مانند آن:
من آنم ز پای اندرافتاده پیر
خدایا بفضل توام دست گیر.
سعدی (بوستان).
رجوع به از پای اندرافتاده شود
من آنم ز پای اندرافتاده پیر
خدایا بفضل توام دست گیر.
سعدی (بوستان).
رجوع به از پای اندرافتاده شود